Haruki Murakami- Kadınsız Erkekler

Yedi ayrı öykü, yedi ayrı erkek ve kadınları... Bunların arasında üçüncü öykü ise benim en etkilendiğim öykü oldu. Kahramanımız Tokay hiç evlenmemiş, gününü gün eden doktor iken birden aşık olması ve içsel bunalım yaşaması, elli iki yaşında anoreksiyaya yakalanması ve ölmesiydi. Yazar erkeklerin bakışından bize kadınları, aldatılmalarını, terk etmelerini ve aldıkları kararları göstermiş. Dikkat ettiğim bir diğer şey ise Japonların gerçekten yalnız olmaları arkadaş edinmekte biriyle bir şeyler paylaşmakta zorluk çekmeleri oldu.
Son öykü de oldukça güzeldi. Bu öyküden alıntı yapmak istiyorum.

“Bir gün sen de kadınsız erkeklerden olacaksın. O gün en ufak bir uyarı, küçücük bir ipucu vermeden; önsezi olarak hissettirmeden ya da içine doğmadan; kapını çalmadan’ öksürerek haber vermeden; hiç beklemediğin bir an da seni bulacak. Bir köşeyi döndüğünde aslında oraya çoktan varmış olduğunu anlayacaksın. Ama geriye dönmek mümkün olan tek dünya olacak. O dünyada sen kadınsız erkeklerden biri olarak anılacaksın, hep bu soğuk çoğul eki ile.”